به گزارش جام جم آنلاین به نقل از نمناک ، همه ما حریمی داریم که از آنِ خودمان است و در این حریم می توانیم آزادانه کندوکاو کنیم و امکانات و ظرفیت های بالقوه خود را کشف کنیم، مرتکب خطا شویم. کودکان نیز مانند ما به حریمی از آنِ خود نیاز دارند زیرا بدون فضای کافی برای کندوکاو و آزمایش و خطا نمی توانند خود تصمیم بگیرند و تبدیل به فردی مستقل و دارای قدرت تصمیم گیری شوند. در این بخش به شما کمک می کنیم مفهوم فضای خصوصی را به فرزندتان بیاموزید و برای او حریم خصوصی قائل شوید.
اگر فرزندان ما حریمی نداشته باشند که خطاهایشان در آن رخ دهد و در آن با علایق و نفرت های خود آشنا نشوند و دست به آزمایش و خطا بزنند زندگی آن ها به صورت عاریتی پیش می رود و آنها یا به کودک سرکش و یاغی یا به کودک منفعل تبدیل می شوند.
حفظ حریم شخصی کودک با سبک زندگی خانواده ها ارتباط دارد نوع نگاهی که ما به خودمان، فرزندان مان و روابط مان داریم و شناختی که از حیطه های مختلف وجودمان داریم می تواند در تعیین حد و مرزها و حفظ حریم اثرگذار باشد.
حد و مرزی که ما به عنوان یک والد برای خود قایل هستیم، حریم کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. برای حریم خصوصی نمی توان سنی مشخص کرد. اگر ما در زندگی حریم شخصی را رعایت کنیم، کودک هم ناخودآگاه می فهمد این حریم به اصطلاح برای حفاظت از فضای شخصی اش در بین خانواده ایجاد شده است. حریم خصوصی موضوعی است که نمی توان یک باره برای کودک تعریف و چارچوب برایش تعیین کرد. مثلا کودک وقتی می بیند مادر برای تعویض لباس و پوشک او را به اتاقی دیگر می برد، این رفتار را یاد می گیرد و رفته رفته در وجودش نهادینه می شود که نباید درحضور دیگران لباسش را عوض کند و حریم خصوصی دارد.
والدین با رفتار و عملکرد خود به کودک می آموزند که مفهوم حریم خصوصی را یاد بگیرد و نگذارد کسی وارد حریم خصوصی او گردد.
هر کودکی در خانه به یک اتاق مجزا نیاز دارد؛ اگر امکان دادن اتاق مستقل به کودک وجود ندارد، یک قسمت از اتاق خواب یا فرش را به او اختصاص داده تا بتواند آنجا اسباب بازی هایش را بریزد و بازی کند یا می توانید برای او اتاقک با پارچه درست کنید تا فهمی از حجم خصوصی و شخصی در مکان داشته باشد.
او را تشویق کنید که در اتاقش را ببندد. قبل از وارد شدن به اتاق او در بزنید و اگر کشویی را به او اختصاص دادید حتما قبل از باز کردن آن اجازه بگیرید.
نظرات کودکتان را بپرسید و اگر او نمی خواهد درباره فلان مطلب حرفی بزند یا در خصوص سوال شما نظری ندارد، بپذیرید.
برای رفع کنجکاوی خودتان از دیگران سوالات شخصی، خانوادگی، شغلی، پزشکی و عقیدتی نپرسید . سوالاتی مانند خب چرا ازدواج نمی کنی؟ میزان درآمدت چقدر بود؟ در مسافرت کی ها را دیدی و چه کارها کردی؟ و…
از کودک خود جزییات را نپرسید مثلا نگویید زمان رفتن با پدرت به پارک او چه کرد و تو چه کردی، خبرچینی و چغلی کردن نوعی آسیب رساندن است به کسانی که دوستشان داریم.
اگر کسی گوشی خود را به ما می دهد تنها همان عکس یا صفحه را ببینیم
اگر کسی گوشی خود را برای دیدن عکس یا چیزی به ما می دهد تنها همان جا را ببینیم و صفحات و عکس های دیگر را ورق نزنیم.
در مهمانی ها و دورهمی های دوستانه، از کودک نخواهیم که شعر یا داستانی بخواند، به او اجازه دهیم کاری را که دوست دارد را انجام دهد.
به حریم دیگران احترام بگذاریم و حریم عمومی با دیگران را به رسمیت بشناسیم. مثلا کفش ها را جلو در آپارتمان رها نکنیم، زباله ها را در ساعات غیرمقرر پشت در نگذاریم، حریم صوتی همسایه ها را رعایت کنیم.
برای انداختن عکس یا گرفتن فیلم از کودک اجازه بکیرید و بدون اجازه عکس و فیلمش را در فضای مجازی منتشر نکنید. همچنین در مقابل کودک بدون اجازه، از دیگران هم عکس و فیلم نگیریم.
برای اینکه کودکمان یاد بگیرد که فضای خصوصی چیست، از بدومالکیت را به او بیاموزید تا بتواند آنچه از آن خودش است از داشته های دیگران تفکیک کند. مثلا بگویید مامان و بابایش مال خودش هستند، خانه خودشان، اسباب بازی ها و غذای خودش، تصویر خودش در آینه و...
به او بگویید چه کسانی اجازه دارند او را بغل کرده و یا ببوسند و یا در امور بهداشتی مانند شست وشو در دستشویی و حمام کمک کنند، به کودک هدیه و خوراکی دهند، و کودک می تواند با آنها تنها باشد یا حتی به مهمانی برود. به او بگویید این افراد تنها کسانی هستند که با اجازه گرفتن می توانند او را بغل کرده و ببوسند. به او بیاموزید بدن او حریم شخصی اش است و نباید کسی بدنشان را ببیند. به او بیاموزید از غریبه ها چیزی دریافت نکند و به آنها عمو یا خاله نگوید و حتی برخی از افراد فامیل هم نمی توانند او را بغل نمایند.
برای یادگیری مرزهای زمانی و مکانی درباره تفاوت ها در بستر زمان ها (شرایط) و مکان ها (امکانات) با او حرف بزنید و به او بگویید اشب ها نمی توان به پارک رفت و بازی کرد یا نصف شب رستوران ها باز نیستند، در آشپزخانه می توان غذا پخت یا در اتاق بازی کرد. فهم زمان و مکان های مختلف در واقع به کودک کمک می کند تا «تفاوت ها» را کشف نماید.
قوانینی به کودک بیاموزید که به او کمک می کند جدایی امور و اشیا از هم را درک کن. مثلا به او یاد دهید هر کسی باید در تخت خودش بخوابد، هرکسی باید کمد و کشو لباس و کیف خودش را داشته باشد، هر کسی باید منتظر باشد تا دیگران از حمام بیرون بیایند تا بتواند از حمام استفاده کند، کنار کسی روی مبل می نشینیم نباید خیلی به او بچسبیم.
برای اینکه کودک درک درستی از حریم خصوصی داشته باشد به او مفهوم راز را بیاموزید و بگویید که حرف های خانه مال خانه است، نباید همه جا گفته شوند. اما به او یاد دهید که شما را دوست خود بداند و هر چیزی را با شما در میان بگذارد.
برای اینکه کودک شما حس نکند که شما به حریم او احترام نمی گذارید، به او بگویید والدین برای کمک به کودکان سوالات مختلفی می کنندو این پرسشگری برای کمک و فضولی در کار آنها نیست.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد